Lang geleden maakte ik kennis met de duizenden jaren oude Vedische mantra’s. Mijn eerste yogadocent reciteerde of chantte deze mantra’s af en toe terwijl wij in savasana lagen.
In het begin gaf me dat een wat ongemakkelijk gevoel, maar na enige tijd vond ik het jammer als het soms stil bleef, de mantra’s en zijn stem deden me iets, wat ik niet kon omschrijven. Daardoor begon ik me langzamerhand steeds meer te verdiepen in mantra.

Mantra’s zijn voor mij van onschatbare waarde gebleken op ‘mijn yogareis’. Ik ontdekte geheimen en bijzondere krachten in mantra, door ze te luisteren en voor mezelf ’te chanten’ en later door de lessen van Sri Shyamji Bhatnagar. Ik heb dan ook een grote liefde ontwikkeld voor Nada-Yoga, de yoga van klank, stilte en adem.

Afgelopen week volgde ik een workshop Nada-Yoga, helende meditatie en het gebruik van Indiase snaarinstrumenten. Ik laat me graag inspireren en toevallig (wat is toeval) kwam ik deze workshop tegen. Ik was op zoek naar meer kennis over mijn Tanpura. Een tijdje geleden heb ik haar (female tanpura) gevonden en overgenomen. Ze is al vaak gebruikt, mooi doorleeft, maar hoe stem ik haar, het is mijn eerste muziekinstrument?

De workshop was op een bijzondere lokatie, een oude fabriekshal tussen oud en nieuw Rotterdam aan de rivier. Een origineel authentiek pand met aan de achterzijde uitzicht op de Maas, Hotel New-York en hypermoderne architectuur. In deze oude fabriekshal bevinden zich diverse kleine ondernemingen en ook een sfeervolle yogaruimte.

Er waren 10 deelnemers, bij elkaar gebracht voor deze workshop door liefde voor klank en stilte, de workshop werd begeleid door een meditatie/yogadocente en een klanktherapeut met een achtergrond in muziek/instrumenten en Vedische mantra’s.

Het was een inspirerende dag, de helende meditaties brachten ons in verbinding met elkaar, met energie en met de stilte, de intuïtieve snaarinstrumenten lieten zich door ons bespelen en verleiden tot het voortbrengen van prachtige klanken.

Op een bepaald moment tijdens het bespelen van de instrumenten zag ik mezelf zitten, in die cirkel van betoverende klanken, ik hoorde de klanken van mijn instrument niet meer, er waren zoveel klanken. Ik stopte en luisterde alleen nog maar.

Tezamen met al deze klanken hoorde ik ineens vanuit het niets mijn eigen stem, zomaar, als enige, vol overgave zong ik daar mijn eigen melodie en er was vrijheid, totale vrijheid………<3